اشاره : بدنبال درج یادداشت « انتصاب مشاورین استاندار ، با کدام ضرورت ؟!» در شمال نیوز به قلم آقای محسن گرجی ، که در آن از انتصاب مدیران و مشاوران بر اساس شایسته سالاری تاکید شده بود ، متاسفانه برخی این نقد کارشناسانه را برنتابیدند و با انتشار فحشنامه ای در یک سایت محلی مطالبی را منتشر و اتهاماتی را نیز به رسانه های منتشر کننده و نویسنده آن مطرح و در جای جای آن با بی نزاکتی از دایره پاسخگویی به نقد، خارج و به فرافکنی پرداخته اند.
هر چند نام نویسنده فحشنامه مذکور برای بسیاری از اهالی رسانه آشنا نیست تا درباره وی قضاوت کرد اما از مدیر سایت انتشار دهنده که از فعالان شناخته شده در عرصه رسانه می باشد انتظار می رفت تااجازه ندهد برخی عرصه نقد را با فحش ، اتهام و ناسزا آلوده کنند .
در همین راستا یاداشتی دیگر از « محسن گرجی » به عنوان پاسخ به فحشنامه مذکور به دستمان رسید که با هم می خوانیم و قضاوت را به افکار عمومی می سپاریم :

وقتی همه می دانند که در هیچ شرایطی و با هیچ توجیهی، رابطه نباید بر ضابطه چیره شود!
وقتی می دانیم که فامیل بازی، جناح بازی، حزب بازی و ستادبازی، همان پارتی بازی و رانت خواری است!
وقتی مطمئنیم که بیرون از حلقه تنگ ما، شایسته های زیادی را می توان برای مسئولیتها پیدا کرد!
وقتی به همدیگر قول دادیم که تحمل انتقادهای سازنده را داشته باشیم و رسانه ها را به تملق نکشانیم!
حالا بعضی را چه شده است که در برابر کمترین انتقاد از مدیران ارشد استانی که متاسفانه اشتباه برخی مدیران دولت نهم و دهم را تکرار کرده و در حال توزیع مسئولیت ها بین خودشان در ستاد انتخاباتی با هر میزان دانایی و توانایی اند، بیشترین فحاشی و هتاکی را نثار نگارنده کرده و از بکارگیری هیچ کلمه توهین آمیزی پرهیز نکردند و تازه همه این مطالب، بصورت سئوالی طرح شده بودند تا اگر آقایان پاسخی دارند، در همین پایگاه های خبری انتشار دهنده ، انعکاس یابد؟!

نمی دانیم که پشت صحنه این انتصابات بی حساب و کتاب و بی در و پیکر چه خبر است که یادداشت کوتاه ما تا این اندازه آقایان را از طرف خودشان و یا به نمایندگی از مدیران و مشاورانی که از انتصاب آنها انتقاد کردیم، به نگارش فحش نامه وادار کرده است؟!
بکارگیری کلماتی مثل:

1-بی شرافتی
2-بی انصافی
3-جمود فکری
4-عنادورزی های خردستیز و معرفت آزار
5-کژتابی های اخلاقی
6-بداخلاقی های سیاسی
7-پلشتی
8-عدم درک روح دمکراسی
9-قدرت طلبی
10-دکانی برای سودجویی های نامشروع
11-به در و دیوار کوبیدن خود
12-بر طبل عناد کوبیدن
13-بر شیپور غرض و مرض دمیدن
14-سهمی از قدرت ستاندن با حربه تهدید و تخریب
15-هرزگی و خشونت طلبی های سیاسی
16-بی مایگی و بی وزنی
17-نوشته ای کم مایه و سست
18-خرده گیری بر عزل و نصب ها
10-دارای سرشت بسیار خرد و حقیر،
11-شبه نقدهای آلوده به غرض و مرض
12-رها شدن افسار منطق و صدق
13-ناآراسته بودن سخن نگارنده به مغز و نغز،
14-در بر دارنده شائبه کینه ورزی و عنادهایی از مقوله احساسات پرشور و بی اساس،
15-سخن بغض آلود نویسنده در ورطه بی اساس
16-انتشار بوی ورشکستگی سیاسی
17-دور ماندن از مشارکت در قدرت سیاسی
18-غلط اندیشی از مفهوم فراجناحی،
19-عدم مهار غلیان احساسات خام خود
20-تعریض ها و تعرض های خام دستانه به دولت تدبیر و امید
21-گفتمان بر ضد دولت تدبیر و امید
22-حنای بی رنگ و تاریخ مصرف گذشته و غیره

آیا غیرطبیعی بنظر نمی رسد که یک یادداشت بخاطر سه پردازش منطقی، تا این حد با فحاشی بیست و دوگانه فردی در یک مطلب 48 سطری که اصلاً شهرت رسانه ای ندارد و با تکیه بر یکی از رسانه ها که این روزها ایام به کام اوست، مواجه گردد؟!

آیا ما آب به لانه مورچگان ریخته ایم و یا اینکه ظاهراً به هدف زده و به بیداری افکار عمومی کمک کرده ایم و نگذاشتیم که تصمیمات بزرگ در محافل کوچک ستادی اتخاذ شوند که فاقد صلاحیت کافی اند!

البته اگر چه ما معتقدیم که فحاشی ها، در لیاقت همان فحاشانی است که چشم ها را به روی افراد و واقعیت ها بسته و هر چه که به ذهنشان می آید، از دهانشان خارج می شود و هم قلمی می گردد، اما معتقدم که نباید نعمت نقد را با این فحاشی ها و تهاجم ها زیر سئوال برده و جامعه را از آن محروم کنیم!

چرا که ما با انتصاباتی مواجه ایم که از استانداردهای کشوری دولت دکتر روحانی ، تبعیت نکرده و مطمئنیم که دود این آتش های بپا شده، تنها به چشم مردمی می رود که چشم انتظار شروع بکار توانمندان و نخبگان و فرهیختگان جامعه اند و نمی دانند که با انتصاب برخی از این آقایان، اگر چه آنان از چاله به در می آیند، اما متاسفانه مازندران به چاهی خواهد افتاد که به آسانی از آن نجات نمی یابد!

توصیه حرفه ای ما به همکاران مان در رسانه مذکور، اولاً کمک به فضای نقد منطقی و حمایت از منتقدان و انتشار نقدهای سازنده در باره عملکرد مدیرانی است که دوستشان داریم و احساس هم آرمانی می کنیم و ثانیاً مطالعه مجدد مقدمه همین فحش نامه به اتفاق نویسنده و درک اینکه چه بر شرافت قلم آورده است و نهایتاً کنار نهادن و بی اعتنایی به کسانی است که خارج از عرف معروف، جویای نام اند و قاعده بازی را نمی دانند و رعایت نمی کنند! همین